Laos

Hallo allemaal,

Al weer bijna 2 weken geleden dat ik geschreven heb en heel veel gebeurd in die weken dus tijd voor een nieuw verslag!
Laatste keer dat ik schreef was ik goed ziek en dat blijft helaas beetje doorsudderen, maar gewoon proberen te negeren en volop genieten! Donderdag 12 februari zou mijn moeder komen en toen de taxi om 20:30 voor kwam rijden bij mijn hostel met mijn moeder er in was dat toch wel heel gek. Aan de andere kant van de wereld komt je moeder ineens voorbij rijden. Heel bijzonder moment en die dikke knuffel was toch wel erg fijn!
S'avonds rondje door onze buurt gelopen om haar de sfeer van Azië al een beetje te laten proeven.
Zaterdag zijn we om 6:00 met de taxi naar Khoa San road vertrokken naar het kantoor van het bedrijf waarmee wij door Noord-Thailand en Laos gingen rijden. Eerst vertrokken naar Ayuthaya wat bekend staat om zijn vele tempels. Ik was daar mijn eerste week al geweest, maar er zijn zo veel tempels daar dat ik nu precies een aantal andere kon bekijken. Vertrokken per boot en bij elke tempel aangemeerd om de tempel te bekijken.
Voor mij waren de tempels die deels verwoest zijn tijdens de oorlog met Burma het meest indrukwekkend. Alle boeddha's zijn onthoofd als wraak. De enkel overgebleven boeddha's zijn na de oorlog door boeddhisten zelf onthoofd om vervolgens in hun huis te zetten en te eren. Beetje hypocriet als je het mij vraagt.
S'avonds vertrokken naar het treinstation van Ayuthaya om de nachttrein naar Chiang Mai te nemen. Je moest gewoon naast de rails gaan staan, want perron's deden ze niet aan en wachten tot de trein er was. De 12 uur durende treinrit was al een belevenis op zichzelf. We lagen op de bovenste bedjes die meer iets weg hadden van een doodskist dan van een bedje. Aangezien mijn backpack en rugzak allemaal op datzelfde plankje moesten inclusief ik met mijn 1,85m was het erg knus zullen we maar zeggen.De roze gordijntjes maakte het knusse geheel helemaal af. Na een onrustig nachtje waren we de volgende ochtend om 8 uur in Chiang Mai. We sliepen in een onwijs tof hostel met heel veel backpackers. Toffe sfeer. Mijn moeder moest nog wel even wennen aan het feit dat ze toch echt de oudste was van het hele hostel, maar ook dat wende al gauw. Eerste dag lekker wat rondgelopen, naar Sunday Market geweest waar veels te leuke dingen verkocht werden die helaas niet in mijn backpack passen.
De volgende dag een full day cooking class gedaan. 6 typische Thaise gerechten gemaakt en gegeten! Propvol, maar super tof!
Dinsdag een cultuur dagje met 2 tempels, toetreding van een Monnik gezien, museum, 3 koningen momument, 3D museum en als afsluiter een park waar mensen sporten, relaxen en mediteren. Gewoon tijdje tussen gaan zitten en alles bekijken. S'avonds drankjes drinken met de groep en een moeder doe de Thaise biertjes goed ontdekt heeft.
Woensdag ben ik gaan ziplinen hoog in de bergen van Chiang Mai. Echt prachtige natuur. En ontzettend kicken om te doen!
Donderdag weer relaxdagje en vrijdag gingen we verder reizen naar Laos. Eerst tussenstop in Chiang Rai voor de witte tempel. Een bizar, kolossaal, wit glimmende tempel. Disneyland was er niks bij. Toen verder naar de border van Laos naar een paar serieuze "bijna-dood" ervaringen. Na 6 weken thailand ben ik wel wat gewend qua de rijstijl, maar wat deze chauffeur deed was wel erg bijzonder. Voor een haarspeltbocht met 120 km nog eventjes inhalen is was de normaalste zaak van de wereld.
Rond 2 waren we bij de border van Laos die we lopend moesten overgaan. Ik had er heel wat van voorgesteld, maar stelde weinig voor. Wel mooie sticker voor in mijn paspoort, da dan weer wel!
Opgehaald door de tuctuc van Laos en gebracht naar ons hostel in Huay Xai. Heel klein schattig dorpje en een prima kamer in de jaren 50 stijl. Na een prima diner aan de rivier vroeg slapen, want volgende dag moesten we om 7:00 uur al weer melden om met de tuctuc naar de Mekong te rijden. 7 uur lang gevaren over de Mekong in een traditionele slow long boat. De natuur aan weerszijde van de rivier was echt prachtig
. Hoge bergen, her en der paar koeien of berggeiten en een houte hutje en verder pure natuur. Echt prachtig. Na 7 uur zijn we aangemeerd bij een bergdorpje van 100 families aan de Mekong om daar een home stay te doen. We vielen met ons neus in de boter, want er was een bruiloft aan de gang. Dat houdt in: afschuwelijke muziek uit veels te slechte boxen, eten en Beerlau in overvloed. Het werd nog beter: we werden uitgenodigd om voor ongeveer 300 man onze dancemoves te showen samen met wat feestgangers. Ook nu stak ik weer met minstens 2 koppen boven de menigte uit en werd ik aangestaard of ik de eerste blonde was die ze ooit zagen. Ik was blij toen het nummer klaar was en ik naar mijn stoel kon vluchten, maar we kunnen zeggen dat we het gedaan hebben! Nog een rondje door het dorp, de tempel en de zonsondergang wat overigens prachtig was, werd er diner geserveerd, klaargemaakt door de vrouwen uit het dorp. Sinds mijn voedselvergifteging staat rijst en eigenlijk al het Thaise eten mij een beetje tegen. Toch maar gegeten, want ze stonden letterlijk naast de tafel toe te kijken hoe wij aten.
S'avonds was er een ceremonie ter eten van ons voor geluk, gezondheid en een veilige trip. Wij zaten in een kringetje om een klein altaartje heen en om ons heen zaten de lokale mannen en vrouwen. Na een woordje van de dorpsoudste kregen we allemaal een bord met daarop een ei, banaan, sticky Rice en een bloemstukje. Daarbij kregen we een shotje LauLau de whisky van Laos. Nou alle bacteriën waren daarna wel weggebrand. Weigeren kon natuurlijk niet dus braaf genomen. Daarna mocht je de dingen opeten en als je wou kon je aan de lokale mensen wat vn jouw eten schenken. Alleen eten is natuurlijk niet tof, dus mijn ei en rijst afgestaan aan 2 vrouwen die het dankbaar aannamen. Vervolgens moesten we ons omdraaien en gingen alle bewoners van de village die bij de ceremonie waren langs ons om
Een wit katoenen armbandje om ons arm te knopen. Dit zorgde voor het geluk, gezondheid en veilige reis. Ze knoopte het om, zeiden hun zegeningen en wreven over onze pols. We moeten deze armbandjes 3-7 dagen omhouden om alle verloren geesten weer tot ons terug te laten keren. Het heeft op mij onwijs veel indruk gemaakt en het voelde heel speciaal om dat, op die plek mee te mogen maken. Na de ceremonie was het tijd om te gaan slapen. Wij mochten als lucky bastards in het huis van de dorpsoudste slapen. 3 matrasjes op de grond met een klamboe. Naast ons een kast met daarnaast de man en zijn vrouw. Knusse bedoeling dus! Toen wij ons wilden omkleden voor bed bleef de man maar naast ons staan waardoor we maar met kleren en al onze tent in zijn gedoken. Hij bleef maar naast ons bed zitten en kijkend naar ons mompelde hij vanalles. Toen we ook nog een auto naast het huis hoorden stoppen waren alle enge gedachtes compleet. We zijn er toch maar vanuit gegaan dat hij goed op ons wilden letten haha!
Wonder boven wonder was dit de beste nacht sinds tijden( onwijze nachtmerries, geen idee waar dat vandaan komt!) en toen de wekker om 6:30 ging kon ik er weer prima tegen aan. We 7 uur varen over de Mekong met een tussenstop bij een tempel in een grot. Na nog een half uurtje waren we aangekomen in Luang Prabang waar we nu nog blijven tot donderdag. Die avond een heerlijk diner in een toffe bar en daarna vroeg afgetaaid naar bed. Reizen is vermoeiend en mijn lichaam wil niet herstellen. De volgende dag vroeg op naar een olifantenvillage in de bergen de vertrekken. Ik had natuurlijk al een week met olifanten in Thailand gedaan en was bang dat het tegen zou vallen, maar dat was absoluut niet het geval. Er liep 14 olifanten over het terrein zonder kettingen, riem of andere zielige dingen. Eerst een rondje op een olifant( nadat we er op moesten klimmen via zijn been, dan realiseer je je pas hoe groot ze eigenlijk wel niet zijn) om te leren hoe we de olifant konden besturen door middel van commando's. Bizar om achter de oren van een olifant t gaan zitten en te rijden. Toen we dot overleefd hadden was het tijd voor het echte werk en gingen mijn moeder en ik samen op een olifant voor een lange rit. De berg af, de rivier door, de berg op, het dorpje door, de weg oversteken. Het kon allemaal. Mijn moeder op zijn rug, ik achter zijn oren en dus verantwoordelijk voor de commando's. Wij hadden natuurlijk de stoute die het nodig vond om bomen om te trekken en het stopsein te negeren toen er een auto over kwam! Maaar we hebben het overleefd en het was een onvergetelijke ervaring! Daarna 3 trossen bananen aan hem gevoerd, omdat het toch wel een schatje was. Daarna met een bootje naar de overkant van de rivier om een babyolifantje te bekijken. Was een mannetje en een echt baasje. Wel een schatje! Daarna terug voor lunch en uurtje zonnen aan het zwembad met een veels te mooi uitzicht. Toen het laatste onderdeel van de dag: olifanten wassen. We op een olifant geklommen( ik bleef het bizar vinden dat je op zo'n groot, eigenlijk wild dier, zat zonder iets van een ketting of dergelijke. Hij kon gewoon doen wat hij wou, maar hij was braaf!) de rivier ingelopen waar ze dan ik gaan zitten zodat alleen hun hoofd nog boven water is en wij hun koppie konden borstelen. Hele bijzondere ervaring! De olifanten gingen daarna de jungle in en wij terug naar het hostel. Daarna hebben we nog Phu si beklommen. Een tempel boven op een berg met 329 treden. Er zijnn hier helaas bizar veel Chinezen ivm met het Chinees nieuw jaar en die verpesten de mooie zonsondergang doe je vanaf daar kan zien met al hun selfiesticks, tablets en opdringerig geduw. De zo'n gaat natuurlijk ook alleen daar onder, snap ik volkomen...S'avonds een diner en rondje over de night market!

Vandaag een relaxdagje en morgen weer een cultuur dagje!
Donderdag reizen we weer verder!

Liefs,

Iris